Een oude man ontmoet een jonge man die vraagt: "Herinner je je mij?" En de oude man zegt nee.
Dan vertelt de jonge man hem dat hij zijn leerling was, en de leraar vraagt: “Wat doe je, wat doe je in het leven?” De jonge man antwoordt: "Nou, ik ben leraar geworden." "Ah, hoe goed, zoals ik?" Vraagt de oude man. "Wel, ja. In feite ben ik leraar geworden omdat je me inspireerde om zoals jij te zijn.”
Nieuwsgierig vraagt de oude man aan de jonge man wanneer hij besloot leraar te worden. En de jonge man vertelt hem het volgende verhaal: “Op een dag kwam een vriend van mij, ook een student, binnen met een mooi nieuw horloge, en ik besloot dat ik het wilde hebben. Ik heb het gestolen, ik heb het uit zijn zak gehaald. Kort daarna merkte mijn vriend dat zijn horloge ontbrak en klaagde onmiddellijk bij onze leraar, dat was jij.
Toen sprak je de klas toe met de woorden: 'Het horloge van deze leerling is vandaag gestolen tijdens de lessen. Wie het ook heeft gestolen, geef het alsjeblieft terug.'
Ik heb het niet teruggegeven omdat ik dat niet wilde. Je sloot de deur en zei dat we allemaal moesten opstaan en een kring moesten vormen. Je zou onze zakken één voor één doorzoeken tot het horloge gevonden was. Je zei echter dat we onze ogen moesten sluiten, omdat je alleen naar zijn horloge zou zoeken als we allemaal onze ogen dicht hadden. We hebben gedaan volgens de instructies.
Je ging van zak naar zak, en toen je door mijn zak ging, vond je het horloge en nam het mee. Je bleef in ieders zakken zoeken en toen je klaar was zei je 'doe je ogen open'. We hebben het horloge.' Je hebt me niets gezegd. Je hebt ook nooit gezegd wie het horloge heeft gestolen.
Die dag heb je mijn waardigheid voor altijd gered. Het was de meest beschamende dag van mijn leven. Maar dit is ook de dag dat ik besloot geen dief, een slecht mens, enz. te worden. Je hebt nooit iets gezegd, noch heb je me zelfs maar uitgescholden of apart genomen om me een morele les te geven. Ik heb je bericht duidelijk ontvangen. Dankzij jou begreep ik wat een echte opvoeder moet doen. Herinnert u zich deze situatie nog, professor?
De oude leraar antwoordde: ‘Ja, ik herinner me de situatie met het gestolen horloge, dat ik in ieders zak zocht. Ik herinnerde me jou niet, want ik sloot ook mijn ogen terwijl ik zocht.' Dit is de essentie van lesgeven: Wanneer je wilt corrigeren door de ander te vernederen; dan weet je niet hoe je moet lesgeven.”